پیکربندی Bonding در میکروتیک
یکی از مباحث مهم در دنیای شبکه، مباحث مرتبط با Link Aggregation می باشد. Link Aggregation یا تجمع چندین لینک، راهی می باشد که بواسطه آن ما می توانیم چندین لینک فیزیکی را با یکدیگر ترکیب کنیم بطوریکه از لحاظ منطقی به عنوان یک لینک شناخته شود. بعنوان مثال اگر دو عدد لینک گیگابیت بر روی یک سوئیچ را با یکدیگر ترکیب کنیم ما یک منطقی با پهنای باند ۲ گیگابیت داریم در حالیکه اگر زمانی یکی از لینک ها دچار قطعی شود یک لینک بعنوان پشتیبان هنوز وجود دارد.
مبحث Link Aggregation در میکروتیک با پیکربندی Bonding صورت می گیرد. Bonding در میکروتیک قابلیتی است که این اجازه را به ما می دهد تا بتوانیم چندین اینترفیس خود را با یکدیگر ترکیب کنیم و بدین ترتیب بتوانیم Link Aggregation بر روی دستگاه میکروتیکی خود داشته باشیم.
روش راه اندازی Bonding
ما برای راه اندازی Bonding نیاز به دو روتر داریم که با دو کابل یک دیگر را بهم وصل کنیم ، روش اجرا در هر دوروتر یکسان میباشد.
از طریق وینباکس وارد روتر اول خود بشوید.
سپس از منوی سمت چپ ” Interfaces ” را انتخاب کنید.
در کادر باز شده به سربرگ ” Bonding ” بروید و بر روی ” + ” کلیک کنید
در سربرگ ” General ” شما باید نامی برای Bonding خود انتخاب کنید ، که ما بصورت پیشفرض همان نامی که خود میکروتیک قرارداده را انتخاب میکنیم و بقیه تنظیمات که بصورت پیشفرض قرار داده شده را تغییر نمی دهیم .
” َARP ” را ” Enabled ” میکنیم که بصورت لایه دو بتواند عمل بکند.
بعد از انجام موارد بالا به سربرگ ” Bonding ” بروید.
در اینجا شما باید اینترفیس هایی که میخواهید دریک باندینگ قرار دهید را انتخاب کنید.
برای اینکار در ” Slaves ” فلش رو به پایین که ما در تصویر شماره ۲ قرار دادیم را بزنید تا بتوانید اینترفیس دیگری را انتخاب کنید.
قسمت ” Mode ” چند گزینه وجود دارد که ما توضیح آنها را می دهیم:
- ۸۰۲.۳ad : عملیات باندینگ را بر اساس استاندارد ۸۰۲.۳ad یا همان LACP ایجاد کرده و قابلیت برقراری ارتباط با سایر تجهیزات تحت این استاندارد را فراهم می کند. بعنوان مثال میخواهید روتر خود را به یک سوئیچ سیسکو متصل کنید در اینجا از این استاندارد استفاده میکنیم.
- Active Backup : در این حالت یکی از اینترفیس ها بصورت فعال و مابقی بصورت Backup می باشند و به محض قطع شدن یکی از اینترفیس ها بصورت خودکار ترافیک از لینک دیگری منتقل می شود. این مورد برای افزایش ضریب در دسترس بودن شبکه استفاده می شود.
- Balance alb : این مد هماندد tlb میباشد با این تفاوت که ترافیک ورودی هم بین لینک ها بالانس میشود.
- Balance rr : در این حالت اطلاعات از اولین اینترفیس به ترتیب تا آخرین اینترفیس منتقل می شود ( یعنی یک پکت از اینترفیس اول یک پکت از اینترفیس دوم ) که در این حالت لودبالانسینگ انجام میشود و افزایش دسترس بودن شبکه نیز فراهم می شود.
- Balance tlb : در این حالت ترافیک ورودی از اینترفیسی وارد میشود که به عنوان Primary قرار داده شده باشد و ترافیک خروجی از مسیری خارج میشود که سرعت بیشتر و ترافیک کمتری در آن وجود داشته باشد.
- Balance xor : در این حالت ترافیک خروجی از اولین پورت Slave فعال میرود و ترافیک ورودی از هر پورتی که میتواند وارد میشود.
- Broadcast : ترافیک را از طریق تمام اینترفیس ها منتقل می کند.
قسمت ” Link Monitoring ” چند گزینه وجود دارد که ما توضیح آنها را می دهیم:
نحوه تشخیص اینکه پورت up و یا down میباشد را میتوانیم در قسمت ” Link Monitoring ” انتخاب کنیم. که دو نوع پروتکل ” mii و arp ” برای این ویژگی وجود دارد.
arp monitoring : در صورت انتخاب arp باید یک arp ip target وارد بکنیم که در واقع آی پی-ای می باشد که باید مانیتور شود. همچنین میتوانیم چندین arp ip target اضافه کنیم که در تشخیض up یا down بودن لینک به ما کمک میکند. اگر فقط یک ip وارد کنیم امکان این وجود دارد که مشکل از سمت مقابل بوده باشد و لینک ما مشکلی نداشته باشد بنابراین چندین target مشخص می کنیم که وضعیت لینک ما بهتر مشخص شود. یک سری arp query ارسال میکند و باید جواب برگردد که از این طریق وضعیت لینک را مشخص میکند.
mii monitoring : این ویژگی فقط وضعیت پورت لوکال را مشخص میکند. بزرگترین ضعفی که mii monitoring دارد این است که نمیتواند تشخیص دهد لینک ما امکان Pass کردن packet ها را دارد یا نه حتی اگر لینک ما در وضعیت up قرار داشته باشد. اما در هر حال mii در مقایسه با arp در تشخیص وضعیت لینک سریع تر عمل می کند.
حالا ما باید به باندینگ که ساختیم یک IP اختصاص بدهیم.
پس برای اینکار از منوی سمت چپ ” IP ” و ” Addresses ” را انتخاب کنید و در کادر باز شده بر روی ” + ” کلیک کنید.
در پنجره باز شده یک IP وارد کنید و اینترفیس را بر روی باندینگ که ساختید قرار دهید و در نهایت بر روی ” OK ” کلیک کنید.
مراحل بالا بر روی روتر شماره ۱ انجام داده شد ، همین مراحل را در روتر شماره ۲ نیز انجام میدهیم.
بعد از کانفیگ دو روتر برای اینکه ببینیم ارتباط بین دو روتر برقرار است یا خیر میتوانید از یک سمت روتر مقابل را پینگ کنید تا ارتباط بین دو روتر را چک کنید.
برای تست میتوانید همزمان با گرفتن پینگ پورت یکی از روتر ها را قطع کنید و نتیجه را مشاهده کنید. که بعد از چند تایم اوت دربین پینگ ها ارتباط پایدار میشود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.